Μια άσκηση λογικής άλυτη
-Τι κάνεις μικρή μου;Πώς περνά η ζωή σου;-Μια χαρά,Γιώργο.Δεν έχω παράπονο.
Όλα μού πηγαίνουν καλά,δόξα τω Θεώ.
-Τότε γιατί τα βράδυα που έρχονται σε βρίσκουν να αναλύεσαι σε δάκρυα;
-Ούτε που ξέρω.
Και ίσως να μη μάθω ποτέ.
(Για την Αριάδνη και το Μαράκι).
posted by still ill @ 5:43 AM
4 Comments:
Όπως δείχνει και το "ίσως", ανοιχτή μάλλον κι όχι άλυτη!
(Η αλήθεια είναι ότι για μένα τα περισσότερα προβλήματα ανοιχτά είναι..)
Είχα πει πως θα αργήσω να ξαναγράψω και αποδείχτηκα ψεύτης-κάτι που δε συνηθίζω.Ας όψονται κάποια αγαπημένα πρόσωπα που είχα καιρό να δω και με συγκίνησαν με τις εξιστορήσεις τους(βοήθησε ανυπερθέτως και το port στο έρημο μπαλκόνι μετά).
Citronella,επίτρεψε μου να μη σχολιάσω.Αυτά τα πρόσωπα μού είναι τόσο οικεία που η γνώμη μου θα μεροληπτεί.Άλλωστε αυτό δείχνει και η αλλαγή του τίτλου από το τραγούδι της Λένας Πλάτωνος.Η 'λογική' χρησιμοποιείται αντί του 'φυσικής'γιατί είναι αυτή που με εμποδίζει να καταλάβω τον ψυχισμό τους και να λύσω τις απορίες για την υπονόμευση της φαινομενικής ισορροπίας η οποία συντελείται τις ώρες που κάποιος έρχεται αντιμέτωπος με τον εαυτό του.
'Φυσικής',τώρα είναι σωστό.
Είχα πει πως θα αργήσω να ξαναγράψω και αποδείχτηκα ψεύτης-κάτι που δε συνηθίζω
Να ήξερες πόσο χάρηκα όταν είδα το ποστ μόνο!
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home